โทเคนกับหุ้น: อนาคตของคริปโต

การปรับสมดุลใหม่ของมูลค่าคริปโต

หลายปีที่ผ่านมา เรารู้สึกติดกับความขัดแย้ง: ผู้ก่อตั้งอยากแจกโทเคนให้ผู้ใช้ แต่กลัวกฎหมายควบคุมทุกครั้งที่พยายามทำ เช่น ในช่วงไอซีโอ เราสามารถขายโทเคนได้เหมือนไอพีโอของบริษัทได้เลย แต่เมื่อมาถึงคำตัดสินฮาวีย์และกฎระเบียบที่เข้มงวด มันกลายเป็นเรื่องยาก เพราะการขายโทเคนส่วนใหญ่มองว่าคล้ายหลักทรัพย์

แล้วเราทำอะไร? เราเลือกหนีจากโทเคน และสร้างธุรกิจแบบใช้หุ้นแทน

ผมเคยเห็นสตาร์ทอัพระดมทุนหลายล้านดอลลาร์ผ่านVC โดย承诺จะแจกโทเคนในอนาคต แต่ความจริงข้อนี้คือ หากโทเคนของคุณไม่มีมูลค่าบนบล็อกเชน มันไม่ใช่มูลค่าแท้จริง — มันแค่ขนมดิจิทัลอย่างเดียวโดยไม่มีเกราะป้องกันทางเศรษฐกิจ

การถือครองบนบล็อกเชนมีความหมายกว่าการควบคุมนอกบล็อกเชน

ขอชัดเจนเลย: โทเคนควรครอบครองโครงสร้างพื้นฐาน ไม่ใช่แค่คำ promises เรื่องกำไรในอนาคต เมื่อคุณถือโทเค็นเอเทอร์เน็ตวันนี้ คุณไม่ได้อาศัยหุ้นของบริษัท — แต่อยู่ในการควบคุมตรงๆ เหนือการอัปเกรดโปรโต콜 การเผาฟรี และการเข้าถึงคลังเงินสดผ่าน EIP-1559

นี่แหละเรียกว่าอธิปไตย

แต่ว่าลองนำแนวคิดเดียวกันไปใช้นาฬิกา NFT เชื่อมโยงกับรายได้อะไรบางอย่างนอกบล็อกเชน? ก็กลายเป็นการบอกว่า ‘ฉันมีอำนาจทางกฎหมายเหนือบัญชีธนาคารของเขา’ — สุดท้ายศาลจะมองว่านี่เกินขอบเขตของหลักทรัพย์แน่นอน

ฉันเสนอกรอบการทำงาน:

• รายได้บนบล็อกเช่น → เป็นกรรมสิทธิ์ของโทเคน
• ปฏิบัติก่อนบล็อก (เช่น พาร์ทนเนอร์หรือ SaaS) → เป็นกรรมสิทธฺร of shareholders

ฟังดูง่ายไหม? ก็เพราะมันเปลี่ยนมุมมองเรื่องแรงจูงใจอย่างสุดซึ้ง

สภาพจำลอง DAO กับเหตุผลทำไม Governance อาจไม่ง่ายเสมอไป

เราเคยโดนโน้มนำให้มอง DAO เป็น ‘มนุษย์ช่วยโลก’ เหมือนเวอร์ชันกระจายศูนย์ มาแล้วกว่าห้าปี ผมเห็นพวกมันทำงานจริง — จากระบบโหวตก่อให้เกิดภาวะแช่งตาย เพราะขาดความสนใจ จากคณะกรรมการเหล่านี้กลายเป็นผู้วางแผนกลางเหมือนเด็ก ๆ ผมไม่ได้อะไรเสียเพียงเพราะอยากลดบทบาทมนุษย์ ผมแค่อยากหลีกเลี่ยงการเสียเวลา หากระบบอัตโนมัติตัดสินใจได้อย่างมาก (การปรับพารามิเตอร์, การอนุมัติตำแหน่ง) จะมาให้มวลชนหลายแสน คนมาลงคะแนนเสียงเล็ก ๆ?

กฎข้อแรกของผม: มนุษย์อยู่ตรงขอบ — เพียงเมื่อมีความจำเป็นเท่านั้นครับ พึงปล่อยให้องศาโค๊ดดำเนินตามมาตรฐาน โดยเก็บอำนาจลงคะแนนไว้อยู่เฉพาะกรณีภัยพยากรณ์หรือเงินกองกลางที่จำเป็นต้องใช้วาจาตรึกตรองมนุษย์

และใช่ว่าเครื่องมืออย่าง Wyoming DUNA และ BORG จะไม่มากำหนดรูปแบบใหม่นี้แล้ว? มันมอบสถานะทางกฎหมายแก่องศาโดยไม่จำเป็นต้องทำให้นักลงทุนมายืนอยู่ใน LLC เหลืองๆ อายๆ อีกแล้ว

เพราะทำไมเราจึงไม่อยากไปแบบเต็มรูปแบบเพียงโทเคนเดียว?

บางโครงการอยากออกจากระบบทอดศึกษา — “โมเดลบ้านเดียว” โดยปราศจากหัวหน้าหรือเงินเดือนเจ้าของโครงการ เพียงแค่มอบเอกสิทธฺรบนสายตาตลอดเวลาโดยตรงในตอนเรียนใหม่ Morpho ก้าวไปได้อย่างเหมาะสม เพราะออกแบบมาภายใต้อนามัยของการหายาก, การใช้งาน และอำนาจควบคุมโดยตรงจากผู้ใช้งานต่อเนื่องจากการเรียนใหม่อย่างแท้จริง แต่อย่าประมาท: เส้นทางแห่งการเปลี่ยนอนามัยเหล่านี้ไม่มีภัยแน่นอน เราจำเป็นเงินสนับสนุนคร่าวๆ ในระยะแรก และหากโมเดลมันดูเหมือน FTT (โทเค็นรองจากบริษัทร่วม) โดยปราศจากการควบรวมอธิปไตยเอง เจ้าหน้าที่กำกับดูแลจะเข้าโจมตีไวมากกว่าวิกฤตร้อนใจระหว่าง FOMO อ่ะนะ! The key difference? Real ownership vs contractual dependency. One gives power; the other just promises returns based on someone else’s performance.