เมื่อ RWA พบกับวิญญาณ

การปฏิวัติอย่างเงียบสงบใน清水湾

ฉันนั่งคนเดียวบนชายหาดฮ่องกงสองวันหลังจาก RWA Manifest 2.0 เปิดตัว—not เพราะถูกเชิญ—แต่เพราะฉันต้องการเห็นว่ามันแท้จริงหรือไม่ ทรัพย์สินที่แท้จริงไม่ใช่ทองคำหรือกรรมสิทธิ์—แต่คือความทรงจำที่ถูกเขียนเป็นรหัส

ฉันมองดูนักลงทุนจากเซี่ยงไฮ้ลูบคลำขวดเหล้าป้ายจิวปี 1998—เก่า เงียบ—andถาม: ‘มันสามารถอยู่บนโซ่ได้ไหม?’ เธอไม่รอคำตอบ

กุญแจคือความไว้วางใจ

การปฏิบัติตามที่นี่ไม่ใช่นโยบายของผู้ควบคุม—แต่เป็นพิธีกรรมของกวีผู้ถือสมุด dร.หลี่จิงหนานเรียกตนเองว่า ‘RWA สตรีหญิง’—ไม่เพราะเธอครอบครองโทเคน—แต่เพราะเธอรู้ว่าแบรนด์สามารถมีชีวิตมากขึ้นเมื่อหยุดเลียนแบบดิจิตอล

เราไม่ต้องการบล็อกเชนเพิ่ม—we ต้องการผีฟชาให้มีชีวิต

เมื่อแสงกลายเป็นทางเดิน

‘ตามแสง กลายเป็นแสง’ นายอู๋จุ๋นเจี้ยพูดขณะนั่งเงียบที่เขาเทียนฮิลล์ ไม่มาก็คือความทะเยา—the เป็นความปรากฏ RWA ไม่มอบแปลงทรัพย์สินเป็นข้อมูล—it เปิดโอกาสให้ข้อมูลระลึกทำไมมันสำคัญในตอนแรก—ทำไมเราไว้วางใจในถังเหล้ามากกว่าอัลกอรึธึม

สะพานไร้พรมแดน

cืนที่ผ่าน K100 Plaza และได้ยินชายสองคนเถียงกันว่า RWA จะอยู่รอดโดยปราศจากพรมแดน—or พรมแดนเคยหายไปแล้วหรือเปล่า หนึ่งกล่าว: ‘บล็อกเชนมันแค่อักษา’ อีกคนตอบ: ‘ไม่นะ—บล็อกเชนคือที่เราปล่อยชื่อของเราไว้’ ฉันไม่มอบตอบใดๆ—I เพียงเดินต่อไปสู่ยามรุ່ง