เบอร์ลินบล็อกเชนวีก: อิสระ vs ความวุ่นวาย

โรงหนังที่สอนรหัสผ่าน

โปรโทคอล เบิร์ก V2 ไม่ใช่งานประชุม—แต่เป็นการฉายภาพยนตร์เงียบ โดยวิตาลิกและแกวิน พูดกับเพื่อนร่วมงาน โดยไม่มีป้ายโฆษณาหรือของแถม เพียงเก้าอี้หนังเก่า, ข้าโพปคอร์นราคา €1.50 และคำถามสแกนผ่าน QR codeบนผน tườngห้องน้ำ การเงียบระหว่างการพูดหนาแน่นกว่าคำบรรยายใดๆ

กับดัก €650

ราคาตั๋วซูเบอร์ลิน? €650 สำหรับผู้เข้าร่วมครั้งแรก—แต่เฉพาะเมื่อจ่ายเงินประกันล่วงหน้าและทำงานอาสาสมัคร 16 ชั่วโมง โดยค่าแรงขั้นต่ำของเยอรมันอยู่ที่ €12/ชม. การทำงานของคุณมีค่าเท่า €130 เงื่อนี้คำนวนไม่ตรงกัน—แต่มากคนกลับมาสมัครทำไม? เพราะเบอร์ลินไม่ได้ขายการเข้าถึง; มันขายความเป็นเจ้าของ

c-base: อารามแห่งแฮ็กเกอร์

ฉันเดินเข้าไปยัง c-base—อาคารใต้ดินยุคโซเวียตที่ถูกแปลงเป็นห้องปฏิบัติการของแฮ็กเกอร์ที่สร้างเครื่องมือเองด้วยเหล็กเชื่อมและแถบ LED ก่อตั้งในปี 1995 โดยชายสามคนชื่อฮาร์ดี้ เอนแวร์, มาร์เท่น สุหฺ และคาร์สเต่น อุสซาต (ใช่มันจริง)—มันคือสถานที่ใกล้เคียงที่สุดเท่าที่เว็บ3 จะมีให้

zk Hack: เมื่อไอเดียอยู่เหนือรางวัล

zk hack 不ได้รับเงิน—it เป็นรางวัลเพราะใครบางคนเขียน ZeroHourบนนาฬิกาอ intelligence ในช่วงเวลาสุดท้าย48ชม. โดยอดทนกับกาแฟดำและขนมปังเย็น เลอคอยกล่าว: ‘เราไม่ได้มารายางรางวัล—we มาเพราะเราไม่อยากสร้างสิ่งนี้’

การปฏิวัติเงียบที่ ChainSafe

ที่สำนักงานของ ChainSafe ผมพบพัฒนากรใหม่ใน Zig—not เป็นศึกษะปรับปรุงค่าแก๊สน้ำ—but เป็นศิลปะพยายามทำให้ความเห็นพ้องกลับมาใหม่อีกคร้ง คนเหล่านี้ไม่อยากได้งบประมาณ—theyอยากได้อนาจารผู้ร่วมงานที่ยังเชื่อมั่นในโค๊ดควรจะฟรี

这不是เรื่องบล็อกเช인。 เป็นเรื่องราวเมื่อมนุษย์เลือเลือความสงสัยเหนือธุรกิจ